Nikita Buzinov

Nikita Buzinov

Vermist sinds: 4 maart 2022

Vermiste plaats: nederzetting Mykhailo-Kotsiubynske, Oblast Tsjernihiv

Toen de 25-jarige Nikita Buzinov in februari van vorig jaar vertrok uit de grote stad Tsjernihiv, in het noorden van Oekraïne, niet ver van de grens met Wit-Rusland, dacht hij dat hij veilig zou zijn. Op de vooravond viel de Russische Federatie Oekraïne binnen en bezette gebieden. In de eerste dagen verbleef de jongeman samen met zijn familie in het rustige dorp Mykhailo-Kotsiubynske, op ongeveer 20 kilometer van de stad. Maar de rust duurde niet lang, want de Russen bereikten ook dat dorp en bezetten het. Toen de Oekraïense strijdkrachten enkele vijandelijke colonnes vernietigden, begonnen de bezetters vreedzame burgers te ontvoeren – ze zochten naar degenen die contact hadden met de Oekraïense militairen.

Nikita werkte als gewone chauffeur en had geen enkele band met het leger. Hij had dus niet verwacht dat de Russische soldaten interesse zouden hebben in zijn familie. Maar op 4 maart kwamen vijandelijke militairen naar het huis van de Buzinovs.

De hele familie was thuis: moeder en oom, broer en ook Nikita’s verloofde, Katerina. Ze werden naar buiten gebracht en hun telefoons werden afgenomen. En toen begon de verschrikking. Nikita werd uitgekleed om te controleren of er tatoeages en sporen van wapens op zijn lichaam waren. De soldaten hielden wapens tegen hem en zijn broer. Ze schreeuwden dat ze kaarten hadden gevonden in de broer zijn telefoon. Nikita zelf werd beschuldigd van het doorgeven van gegevens. Om mensen bang te maken, simuleerden de Russen zelfs een executie: ze namen Nikita mee naar de schuur en begonnen te schieten. De moeder van de jongen doorstond een hel, want ze wist niet of haar kind nog in leven was.

Later dwongen ze Nikita op zijn knieën naast zijn verloofde Katerina. Ook haar werd een wapen opgelegd. Ze werden psychologisch onder druk gezet en bedreigd dat ze hun geliefde voor de ogen van Katerina zouden doden.

Uiteindelijk vertrokken de militairen, maar ze namen Nikita mee. Zijn familie had geen idee waar ze hem moesten zoeken. Ze hoopten dat de jongen de volgende dag zou terugkeren, maar de tijd verstreek en er was geen enkel nieuws over hun zoon en geliefde.
Na de bevrijding van het dorp hoorde de familie Buzinov dat een lokale bewoner, die ook op 4 maart door de Russen was ontvoerd, gemarteld was en uiteindelijk een schot in het hoofd kreeg na dagen van mishandeling. Iedereen was bang dat hetzelfde lot Nikita zou treffen. De moeder gaf DNA-monsters af. Maanden gingen voorbij, maar er waren geen overeenkomsten en geen spoor van de jongen. Hij was niet onder de doden.

Uiteindelijk, negen maanden na de ontvoering, kwam het bericht dat hij zich in het Russische Belgorod zou kunnen bevinden. De advocaat die door de familie was ingehuurd, ging naar de stad, maar kreeg te horen dat Nikita Buzinov niet in het Belgorod-gevangenis zat. Later kwam er een ander bericht: een persoon met dezelfde naam “ontsnapte” uit de plaatselijke gevangenis.

Dus de familie hoopt dat de jongeman nog steeds in leven is en ergens in Russische detentie wordt vastgehouden. En op een dag zal hij eindelijk naar huis terugkeren.